Psałterz floriański

Książka jest reprintem jednego z najdawniejszych zabytków średniowiecza trójjęzycznego Psałterza zwanego floriańskim, którego najwcześniejsza część pochodzi z XIV, a dwie pozostałe z XV wieku. Polskojęzyczna część zabytku została ogłoszona drukiem po raz pierwszy przez S. Borkowskiego w 1833 r., kolejne wydanie – W. Nehringa – wyszło w 1883 r. Wydanie następne, opracowane przez R. Gansinca, W. Taszyckiego oraz S. Kubicę, ukazało się nieomal w przededniu wybuchu II wojny światowej. Znaczna część nakładu uległa zniszczeniu, dlatego dziś tekst ten w Polsce stanowi rzadkość. Do reprintu wydania Psałterza z 1939 r., dołączona została nowsza bibliografia przedmiotowa oraz omówienie M. Cybulskiego staropolskich przekładów Psałterza.